20 marca 2023 r., w Szkole Podstawowej nr 20 w Częstochowie, odsłonięto tablicę pamiątkową ku czci generała dywizji Janusza Głuchowskiego. W uroczystości udział wzięli członkowie Koła Związku Oficerów Rezerwy Rzeczypospolitej Polskiej w Częstochowie (Okręg Śląski).
ZOR RP reprezentowali: plut. rez. Artur Wojciechowski, ppor. rez. dr Ryszard Stefaniak, ppor. Adam Dłużniak.
Tablica powstała z inicjatywy Częstochowskiego Wydziału Edukacji, która zawisła wewnątrz szkolnego budynku przy ul. Łukasińskiego. W jej uroczystym odsłonięciu wzięli udział: prezydent Częstochowy Krzysztof Matyjaszczyk, jego zastępca dr Ryszard Stefaniak, miejscy radni - Tomasz Blukacz i Dariusz Kapinos. Uroczystość prowadził ppor. Adam Dłużniak - członek Koła ZOR RP w Częstochowie.
W uroczystości wzięli udział dyrektorzy częstochowskich placówek oświatowych na czele z Naczelnikiem Wydziału Edukacji Rafałem Piotrowskim. Świadkami wydarzenia byli także uczniowie m.in. Zespołu Szkolno-Przedszkolnego 3, Szkoły Podstawowej 34 i Zespołu Szkół Specjalnych 23. Część z nich podczas akademii zatańczyła poloneza, a klasa mundurowa Zespołu Szkół Technicznych przygotowała pokaz musztry.
………………………………………………………...
Janusz Głuchowski urodził się 6 sierpnia 1888 roku w majątku Bukowa w powiecie piotrkowskim. Do gimnazjum uczęszczał najpierw w Częstochowie, skąd po strajku szkolnym przeniósł się do polskiego Gimnazjum Kuropatwińskiego, maturę zaś zdawał w Jekaterynosławiu. Należał do organizacji „Promienistych”, a następnie od lutego 1905 roku do Organizacji Bojowej Polskiej Partii Socjalistycznej. Po aresztowaniu uciekł, a potem w grudniu 1908 roku wyemigrował do Belgii, gdzie studiował na Politechnice Liège. Założył w Belgii Związek Walki Czynnej. Potem działał także w Związku Strzeleckim. Po powrocie na ziemie polskie kontynuował służbę w Związku Strzeleckim, a w chwili wybuchu I wojny światowej, wszedł w skład pierwszego i drugiego patrolu Władysława Beliny-Prażmowskiego, pełniąc funkcję jego zastępcy. Był mocno związany z kawalerią Legionów. Przeszedł w niej kolejne szczeble, aż do dowódcy pułku. Po kryzysie przysięgowym w lipcu 1917 roku, został internowany w Beniaminowie, a następnie w Rastadt i Werl. Po uwolnieniu, w chwili kształtowania się odrodzonej Polski, w październiku 1918 roku, na rozkaz rządu lubelskiego, sformował 3 pułk ułanów. W lutym 1919 roku wyruszył na front litewsko-białoruski. Z czasem objął dowództwo 1 Brygady Jazdy, którą dowodził do 1924 roku. Pełnił następnie różne funkcje wojskowe, by w 1935 roku objąć stanowisko I wiceministra spraw wojskowych, który to urząd piastował do wybuchu II wojny światowej w 1939 roku. Po przekroczeniu granicy z Rumunią został internowany do końca 1940 roku. Następnie przybył do Londynu, gdzie objął stanowisko II generała do zleceń przy naczelnym wodzu. We wrześniu 1943 roku został dowódcą jednostek Wojska Polskiego w Wielkiej Brytanii i pozostał na tym stanowisku do czasu zakończenia działań wojennych. Po wojnie osiadł na stałe w Londynie, gdzie prowadził aktywną działalność społeczną. Był między innymi współzałożycielem i prezesem Instytutu Józefa Piłsudskiego. Zmarł 11 czerwca 1964 roku w Londynie. Był odznaczony m. in. Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari, Krzyżem Niepodległości z Mieczami, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski oraz trzykrotnie Krzyżem Walecznych.
Biografię o gen. Głuchowskim przygotował ppor. Adam Dłużniak.
A.W.
Foto: Łukasz Kolewiński
