Vinaora Nivo Slider 3.xVinaora Nivo Slider 3.xVinaora Nivo Slider 3.xVinaora Nivo Slider 3.xVinaora Nivo Slider 3.xVinaora Nivo Slider 3.xVinaora Nivo Slider 3.xVinaora Nivo Slider 3.xVinaora Nivo Slider 3.x

Członkowie Koła ZOR RP w Stalowej Woli zapalili znicze na grobach żołnierzy poległych za Ojczyznę

Jak co roku, członkowie Koła Związku Oficerów Rezerwy Rzeczypospolitej Polskiej w Stalowej Woli, przed zbliżającym się dniem Wszystkich Świętych, posprzątali i zapalili znicze na grobach żołnierzy poległych za Ojczyznę, spoczywających na cmentarzach wojennych w Rudniku nad Sanem i w miejscowości Banachy.

Dbanie o pamięć poległych to stały element kalendarza zadań Związku Oficerów Rezerwy Rzeczypospolitej Polskiej w Stalowej Woli. Dbając o groby naszych bohaterów pamiętamy o naszej historii.

Cmentarz wojenny w Rudniku nad Sanem stanowi znaczną część rudnickiego cmentarza parafialnego. Znajdują się na nim bezimienne groby kryjące ofiary I wojny światowej z lat 1914-1915 oraz grób ppłk. Waleriana Młyńca, uczestnika I i II wojny światowej, który poległ w Rudniku 8 września 1939 roku. Walki zbrojne w Rudniku miały miejsce już w sierpniu 1914 roku, a więc w pierwszych dniach wojny. Miasto znalazło się na linii frontu, jako że San był rzeką graniczną między Monarchią Austro-Węgierską a Rosją. Po przeniesieniu się walk za Bug przystąpiono do porządkowania pola bitewnego. Poległych żołnierzy wielu narodowości ekshumowano i pochowano na tym cmentarzu założonym przez władze austriackie. Wzniesiono pomnik ku czci poległych stojący do chwili obecnej. Tragiczną ironią jest fakt, że wśród spoczywających tutaj są Polacy wcieleni w szeregi zaborczych wojsk, zmuszeni walczyć przeciwko sobie, a często ginący z rąk własnych rodaków.

Ppłk Walerian Młyniec, urodzony 9 marca 1896 r. w Tuchowie koło Tarnowa. 8 sierpnia 1914 przyprowadził do Legionów 18 swoich kolegów z Drużyny Strzeleckiej, żołnierz II Brygady Legionów. Brał udział w walkach pod Mołotkowem, Rańczą, Optową, Rafajłową. Po rozwiązaniu Legionów skierowany do szkoły oficerskiej. Następnie walczył na froncie włoskim w 57 pp. W 1919 uczestnik Odsieczy Lwowa, a następnie wojny Polsko-bolszewickiej. Od 1923 roku wykładowca w Szkole Podchorążych, a w 1924 służył w 4 Pułku Piechoty Legionów, a następnie w 76 Pułku Piechoty w Grodnie. Dowodzi tam 1 batalionem. Od 1927 pełnił służbę w 81 Pułku Piechoty w Grodnie, gdzie był też komendantem obwodowym Przysposobienia Wojskowego. Od 1928 major. 1929-1937 służba w Grodnie i w Poznaniu. 1938/39 dowódca II batalionu 4psp w Cieszynie. W sierpniu 1939 rozpoczął tworzenie 156 pp rez., którego pełna mobilizacja okazała się wobec szybkości walk niemożliwa, podobnie jak 45 DP, w skład której miał wejść. Jednostka zbombardowana przez Niemców w czasie transportu kolejowego z trudem odtwarzała zdolność bojową. 5-6.09.1939 walczył w rejonie Wiśniowa i Nowego Wiśnicza z podporządkowaniem 10 Brygadzie Kawalerii. Rozproszone poprzez spóźniony odwrót z tej pozycji jednostki próbowały działać samodzielnie. Dowódca pułku w trakcie walk został odcięty i nie mógł przebić się na powrót do swojej jednostki. W próbach nawiązania kontaktu i ponownego sformowania oddziałów znalazł się nad Sanem i tam, w majątku Kopki (Tarnowscy) koło Rudnika, nie mogąc znieść rozłąki z powierzonym mu oddziałem i faktem rozbicia pułku popełnił samobójstwo. Cenił honor więcej niż życie i dla honoru je też poświęcił. Jest pochowany na cmentarzu parafialnym w Rudniku nad Sanem.

Cmentarz wojenny z II wojny światowej w Banachach

Zabytkowy cmentarz wojenny żołnierzy poległych w czasie II wojny światowej, znajdujący się w Banachach w gminie Harasiuki (powiat niżański). Cmentarz usytuowany jest poza miejscowością w lesie przy drodze od Banach do Huty Krzeszowskiej. Cmentarz ma kształt prostokąta otoczonego metalowym płotkiem, składa się z trzech rzędów po 10 mogił. Betonowe mogiły opatrzone są napisami: Nieznany żołnierz, poległ, na polu chwały.

W centrum znajduje się kamienny pomnik z napisem informującym, że na cmentarzu zostali pochowani polscy żołnierze polegli we wrześniu 1939 roku: Ojczyzno moja gdy cię mogę wspierać / Nie żal mi cierpieć, nie żal i umierać/ Inż. Walery Bigay-Mianowski / ppor. 12 PP ur. 1908 r / ppor. Jan Bochenek/ Augustyn Cholewa /Józef Ligęza / i 25 nieznanych / polegli śmiercią żołnierską 14 IX 1939 r / Ku czci bohaterów pomnik ten ufundowała żona Walerego Bigay-Mianowskiego Na drugim pomniku znajduje się napis: Kawaler orderu Virtuti Militari / Stanisław Weiss / Mgr praw ppor. rez. 73 PP Armii Kraków / Ur. 10.V. 1910 r / poległ 16.IX.1939 r .

Krzysztof Pąk, Mariusz Świeca

  • 01
  • 02
  • 03
  • 04